Καθώς ο βαθυστόχαστος φιλόσοφος παρατηρούσε μια μύγα όση ώρα εκείνη πετούσε ανάμεσα στα πλακάκια του τοίχου, συνειδητοποίησε και ανακάλυψετη μεγαλύτερη ίσως μαθηματική επανάσταση της νεότερης ιστορίας. Λίγο μετά την καταδίκη του Γαλιλαίου, στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, όταν είχε τολμήσει να υποστηρίξει ότι «…Και όμως Κινείται» (εννοώντας τη Γη), ένας άλλος κορυφαίος φιλόσοφος και μαθηματικός ήλθε να ταράξει τα νερά της συντηρητικής ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Ο Ρενέ Ντεκάρτ ή γνωστότερος ως Καρτέσιος, που γεννήθηκε στη Γαλλία το 1596 και πέθανε στη Σουηδία το 1650, διατύπωσε μια νέα θεωρία, η οποία ουσιαστικά επρόκειτο να ανατρέψει ολόκληρη τη φιλοσοφική σκέψη που επικρατούσε μέχρι τότε. Στο βιβλίο του «Ο λόγος περί της Μεθόδου», αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος «Συντεταγμένες» ή «Διανύσματα», όπου ουσιαστικά καταρρίπτεται η καθαρά γεωμετρική προσέγγιση των πραγμάτων.
Για την ακρίβεια, αυτό που υποστήριξε ο Καρτέσιος είναι ότι τα μαθηματικά προβλήματα λύνονται καλύτερα αν χρησιμοποιήσουμε ένα ισορροπημένο μίγμα από γεωμετρικές και αλγεβρικές μεθόδους, κι αυτό γίνεται μόνο αν αποκτήσουμε την ικανότητα να παρατηρήσουμε τα πράγματα σε βάθος, με στοχασμό και σοφία. Και κάπως έτσι κατέληξε στη θεωρία του ότι … «για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, παρά μόνο για το γεγονός ότι αμφιβάλλουμε»…
Και αν αναρωτιέστε πώς κατέληξε σ’ αυτή τη φιλοσοφική θεωρία και ακόμη, πώς συνδέεται με τα μαθηματικά προβλήματα και την επίλυσή τους, τότε αξίζει να αναφέρουμε τις τέσσερις αρχές της μεθόδου του Ντεκάρτ:
> Ποτέ να μην παραδέχομαι κάτι ως αληθινό, αν δεν το γνωρίζω ξεκάθαρα. Δηλαδή ν' αποφεύγω με κάθε τρόπο τη βιασύνη.
> Να διαιρώ την καθεμιά από τις δυσκολίες που μου παρουσιάζονται σε πολλά μικρά κομματάκια έτσι ώστε να σχηματίζω όσα τεμάχια είναι δυνατόν και χρειάζεται για να τη λύσω καλύτερα.
> Να κατευθύνω τις σκέψεις μου με τάξη, αρχίζοντας από τα πιο απλά και κατανοητά, για ν' ανέβω σιγά-σιγά και σκαλί-σκαλί ως στη γνώση των συνθετότερων.
> Να κάνω πάντα απαριθμήσεις πλήρεις κι ανασκοπήσεις έτσι ώστε να είμαι βέβαιος πως δεν έχω παραλείψει τίποτα.
Μια φιλοσοφική λοιπόν προσέγγιση στα καθημερινά μαθηματικά προβλήματα που μπορεί να μας κάνει ακόμη πιο ολοκληρωμένους ως προσωπικότητες. Κι όλα αυτά, που να το φανταστούμε… ξεκίνησαν από το πέταγμα μιας μύγας.
πηγή:Οίκαδε
Ο Ρενέ Ντεκάρτ ή γνωστότερος ως Καρτέσιος, που γεννήθηκε στη Γαλλία το 1596 και πέθανε στη Σουηδία το 1650, διατύπωσε μια νέα θεωρία, η οποία ουσιαστικά επρόκειτο να ανατρέψει ολόκληρη τη φιλοσοφική σκέψη που επικρατούσε μέχρι τότε. Στο βιβλίο του «Ο λόγος περί της Μεθόδου», αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος «Συντεταγμένες» ή «Διανύσματα», όπου ουσιαστικά καταρρίπτεται η καθαρά γεωμετρική προσέγγιση των πραγμάτων.
Για την ακρίβεια, αυτό που υποστήριξε ο Καρτέσιος είναι ότι τα μαθηματικά προβλήματα λύνονται καλύτερα αν χρησιμοποιήσουμε ένα ισορροπημένο μίγμα από γεωμετρικές και αλγεβρικές μεθόδους, κι αυτό γίνεται μόνο αν αποκτήσουμε την ικανότητα να παρατηρήσουμε τα πράγματα σε βάθος, με στοχασμό και σοφία. Και κάπως έτσι κατέληξε στη θεωρία του ότι … «για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, παρά μόνο για το γεγονός ότι αμφιβάλλουμε»…
Και αν αναρωτιέστε πώς κατέληξε σ’ αυτή τη φιλοσοφική θεωρία και ακόμη, πώς συνδέεται με τα μαθηματικά προβλήματα και την επίλυσή τους, τότε αξίζει να αναφέρουμε τις τέσσερις αρχές της μεθόδου του Ντεκάρτ:
> Ποτέ να μην παραδέχομαι κάτι ως αληθινό, αν δεν το γνωρίζω ξεκάθαρα. Δηλαδή ν' αποφεύγω με κάθε τρόπο τη βιασύνη.
> Να διαιρώ την καθεμιά από τις δυσκολίες που μου παρουσιάζονται σε πολλά μικρά κομματάκια έτσι ώστε να σχηματίζω όσα τεμάχια είναι δυνατόν και χρειάζεται για να τη λύσω καλύτερα.
> Να κατευθύνω τις σκέψεις μου με τάξη, αρχίζοντας από τα πιο απλά και κατανοητά, για ν' ανέβω σιγά-σιγά και σκαλί-σκαλί ως στη γνώση των συνθετότερων.
> Να κάνω πάντα απαριθμήσεις πλήρεις κι ανασκοπήσεις έτσι ώστε να είμαι βέβαιος πως δεν έχω παραλείψει τίποτα.
Μια φιλοσοφική λοιπόν προσέγγιση στα καθημερινά μαθηματικά προβλήματα που μπορεί να μας κάνει ακόμη πιο ολοκληρωμένους ως προσωπικότητες. Κι όλα αυτά, που να το φανταστούμε… ξεκίνησαν από το πέταγμα μιας μύγας.
πηγή:Οίκαδε